چه موادی باعث افزایش دوام قطعات مهر زنی می شود؟

چه خصوصیات کلیدی باید مواد بخشی از مهر و موم دوام داشته باشد؟

برای قطعات مهر زنی برای دوام بودن ، مواد مورد استفاده باید دارای خواص اصلی خاصی باشند که به آنها کمک می کند تا در برابر فشارهای تولید و استفاده طولانی مدت مقاومت کنند. اول ، استحکام کششی ضروری است - به توانایی مواد در مقاومت در برابر شکستن نیروهای کشیده شده اشاره دارد ، که در طی مراحل تمبر مانند کشش و خم شدن بسیار مهم است. بدون استحکام کششی کافی ، ممکن است قطعات در طول تولید شکسته یا پاره شوند. دوم ، مقاومت در برابر سایش بسیار مهم است زیرا قطعات مهر و موم اغلب در حین کار در برابر سایر اجزای آن مالیده می شوند. موادی با مقاومت در برابر سایش زیاد با گذشت زمان به راحتی نازک و تغییر شکل نمی یابد. سوم ، مقاومت در برابر خوردگی بسیار مهم است ، به ویژه برای قطعات مورد استفاده در محیط های مرطوب ، در معرض شیمیایی یا در فضای باز ، زیرا از زنگ زدگی و تخریب جلوگیری می کند. علاوه بر این ، انعطاف پذیری (توانایی شکل گرفتن بدون شکستن) باعث می شود که مواد بتوانند بدون آسیب ، فرآیندهای مهر زنی پیچیده ای را انجام دهند ، در حالی که مقاومت در برابر خستگی به قطعات اجازه می دهد در برابر استرس مکرر (مانند لرزش یا فشار) مقاومت کنند بدون اینکه زودرس نتواند.

چگونه انواع استیل کربن باعث افزایش دوام مهر و موم شده می شود؟

چه چیزی فولاد کربن کم را برای مهر و موم کردن قطعات انتخابی می کند؟

فولاد کربن کم (با میزان کربن کمتر از 0.25 ٪) به دلیل دوام و شکل گیری متعادل آن به طور گسترده ای برای مهر کردن قطعات استفاده می شود. دارای انعطاف پذیری بسیار خوبی است و باعث می شود بدون ترک خوردگی ، شکل دادن به طرح های پیچیده - مانند براکت ها ، واشرها و روکش های کوچک - را آسان کنید. در حالی که استحکام ذاتی آن پایین تر از فولادهای کربن بالاتر است ، می توان از طریق سرماخوردگی (مانند نورد یا فشار دادن) تقویت کرد ، که باعث افزایش استحکام کششی و مقاومت در برابر سایش می شود. برای تقویت مقاومت در برابر خوردگی (ضعف طبیعی فولاد کربن کم) ، غالباً با روی (گالوانیزه) یا رنگ آمیزی شده پوشیده می شود و طول عمر آن را در محیط های خفیف گسترش می دهد. برای کاربردهای غیر سنگین (مانند لوازم خانگی یا قطعات ماشین آلات سبک) ، فولاد کربن کم روشی مقرون به صرفه برای دستیابی به دوام مناسب ارائه می دهد.

چرا فولاد کربن متوسط ​​برای قطعات مهر زنی بار مناسب است؟

فولاد کربن متوسط ​​(میزان کربن بین 0.25 ٪ و 0.6 ٪) تعادل بهتری بین استحکام و چقرمگی ایجاد می کند ، و آن را برای مهر کردن قطعاتی که دارای بارهای متوسط ​​تا سنگین هستند - مانند چرخ دنده ها ، شفت ها و میله های اتصال ، ایده آل می کند. در مقایسه با فولاد کربن کم ، مقاومت و سختی کششی بالاتری دارد ، بنابراین می تواند بدون تغییر شکل در برابر فشار بیشتری مقاومت کند. همچنین برخی از انعطاف پذیری را حفظ می کند و به آن اجازه می دهد تا به شکل های نسبتاً پیچیده مهر شود. برای تقویت بیشتر دوام آن ، فولاد کربن متوسط ​​اغلب تحت درمان با گرما قرار می گیرد (به عنوان مثال ، فرونشاندن و خنک کننده): خاموش کردن مواد را سخت می کند ، در حالی که خویشاوند باعث کاهش بریت سلولی می شود و در نتیجه بخشی از آن نیز قوی و مقاوم در برابر ضربه است. این نوع تحت درمان با گرما معمولاً در ماشین آلات خودرو و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد ، جایی که قطعات نیاز به تحمل استرس مکرر بدون عدم موفقیت دارند.

چه زمانی فولاد کربن بالا گزینه مناسبی برای مهر کردن قطعات است؟

فولاد کربن بالا (محتوای کربن بیش از 0.6 ٪) انتخابی برای مهر و موم کردن قطعات است که به حداکثر سختی و مقاومت در برابر سایش نیاز دارند. این مقاومت کششی استثنایی دارد و می تواند در برابر اصطکاک سنگین مقاومت کند-ایجاد آن برای قطعاتی مانند چشمه ها ، تیغه ها و اتصال دهنده های پوشاک بالا. با این حال ، انعطاف پذیری آن پایین تر از فولاد کربن کم یا متوسط ​​است ، بنابراین برای طرح های ساده تمبر (مانند واشرهای مسطح یا چرخ دنده های کوچک) مناسب است که نیازی به شکل گیری گسترده ندارند. برای جلوگیری از شستشو (یک مسئله مشترک در مورد فولاد کربن بالا) ، باید تحت درمان با گرما قرار گیرد: آنیل شدن آن را برای مهر و موم نرم می کند ، در حالی که خاموش شدن و خنک شدن بعدی آن را به دوام دلخواه سخت می کند. در حالی که نسبت به سایر فولادها مقاوم در برابر خوردگی است ، می توان آن را با کروم یا روغنی برای محافظت در برابر زنگ زدگی در محیط های خشک پوشش داد.

چگونه فولادهای آلیاژ باعث افزایش دوام بخشی از مهر و موم فراتر از فولادهای کربن می شوند؟

عناصر آلیاژ در بهبود دوام چه نقشی دارند؟

فولادهای آلیاژ فولادهای کربن هستند که با مقادیر کمی از عناصر دیگر (مانند کروم ، نیکل ، منگنز یا مولیبدن) مخلوط شده اند تا خواص خاص مربوط به دوام را افزایش دهند. به عنوان مثال:
کروم: مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش را اضافه می کند و باعث می شود فولاد مناسب برای قطعات مورد استفاده در محیط های مرطوب یا شیمیایی (به عنوان مثال ، دریچه های صنعتی) باشد.
نیکل: مقاومت به سختی و مقاومت در برابر ضربه را تقویت می کند ، بنابراین قطعات می توانند بدون شکستن شوک های ناگهانی را تحمل کنند - IDEAL برای اجزای ماشین آلات سنگین.
منگنز: استحکام و سخت بودن کششی را بهبود می بخشد و به فولاد اجازه می دهد تا از سطح سختی بالاتر گرم شود.
Molybdenum: دوام با درجه حرارت بالا را تقویت می کند ، و فولادهای آلیاژی را با مولیبدن مناسب برای مهر کردن قطعات مورد استفاده در موتورها یا کوره ها ، که در آن گرما باعث تخریب فولادهای کربن معمولی می شود.

انواع متداول فولاد آلیاژ برای قطعات مهر زنی با دوام چیست؟

دو نوع فولاد آلیاژ محبوب برای قطعات مهر و موم ، فولاد آلیاژ کم (میزان آلیاژ کمتر از 5 ٪) و فولاد ضد زنگ مارتنزیتی است. فولاد آلیاژ کم یک به روزرسانی مقرون به صرفه از فولاد کربن است-در حالی که مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی بهتر را ارائه می دهد ، شکل گیری خوبی را حفظ می کند. این ماده اغلب برای مهر و موم کردن قطعاتی مانند اجزای قاب خودرو و سخت افزار ساختمانی استفاده می شود که باید در برابر بارهای سنگین و شرایط در فضای باز مقاومت کنند. از طرف دیگر ، فولاد ضد زنگ مارتنزیتی ، سختی بالا (48-58 HRC) را با مقاومت در برابر خوردگی متوسط ​​ترکیب می کند. این ایده آل برای مهر و موم کردن قطعاتی مانند اجزای پمپ ، قطعات تجهیزات پردازش مواد غذایی و چرخ دنده های مکانیکی کوچک است - جایی که هم از مقاومت و هم در برابر رطوبت خفیف استفاده می شود.

آیا مواد غیر فولادی برای تقویت دوام بخشی از مهر و موم مناسب هستند؟

چه زمانی آلیاژ آلومینیوم برای قطعات مهر و موم دوام انتخاب خوبی است؟

آلیاژ آلومینیوم گزینه ای مناسب برای مهر و موم کردن قطعات است که به دوام به علاوه وزن سبک نیاز دارند - مانند قطعات الکترونیکی ، اجزای هوافضا یا ماشین آلات قابل حمل. این مقاومت در برابر خوردگی طبیعی (به لطف یک لایه اکسید نازک که روی سطح آن شکل می گیرد) و انعطاف پذیری خوبی دارد ، و باعث می شود که به شکل های نازک و پیچیده (مانند لپ تاپ یا غرق گرما) مهر کنید. در حالی که استحکام کششی آن از فولاد پایین تر است ، آلیاژهای آلومینیومی با استحکام بالا (مانند 6061 یا 7075) می توانند برای مطابقت با قدرت برخی از فولادهای کربن کم ، تحت حرارت قرار بگیرند. علاوه بر این ، آلومینیوم غیر مغناطیسی و غیر سمی است و استفاده از آن را در برنامه هایی مانند دستگاه های پزشکی یا تجهیزات درجه غذا گسترش می دهد. محدودیت اصلی مقاومت در برابر سایش پایین آن است - برای قسمت هایی که در برابر سایر اجزای آن مالیده می شوند ، آلیاژهای آلومینیومی اغلب با سرامیک یا پلیمر برای تقویت دوام پوشانده می شوند.

چرا آلیاژهای مس را برای قطعات تخصصی مهر زنی در نظر بگیرید؟

آلیاژهای مس (مانند برنج یا برنز) برای تمبر قطعاتی که به دوام همراه با خواص منحصر به فرد نیاز دارند انتخاب می شوند. برنج (آلیاژ مس روی) از مقاومت در برابر خوردگی و ماشینکاری خوبی برخوردار است و آن را برای مهر و موم کردن قطعات مانند اتصالات الکتریکی ، دریچه ها و سخت افزار تزئینی مناسب می کند. همچنین برای طراحی های پیچیده به اندازه کافی انعطاف پذیر است و دارای خواص ضد میکروبی طبیعی است که برای قطعات مراقبت های بهداشتی یا تجهیزات مرتبط با مواد غذایی مفید است. برنز (آلیاژ مس با مس) مقاومت و استحکام سایش حتی بالاتری را نسبت به برنج ارائه می دهد ، و آن را برای مهر و موم کردن قطعاتی که دارای بارهای سنگین و اصطکاک هستند ، مانند بوش ، چرخ دنده ها و اجزای دریایی ایده آل می کند (از آنجا که در برابر خوردگی آب شور است). در حالی که آلیاژهای مس نسبت به فولاد گران تر هستند ، صفات دوام تخصصی آنها باعث می شود آنها برای برنامه های خاص ضروری باشند. $ $